Ali Kemal Sunal. Sadece Türkiye’de değil dünyanın birçok yerinde gerek canlandırdığı karakterler gerek ortaya koyduğu mütevazı ve neşeli karakteri ile gönülleri kazanmış bir isim.
Peki, 3 Temmuz 2000 yılında vefat eden Ali Kemal Sunal’ın ardından dünya aynı neşe ve eğlenceyi, huzur ve mutluluğu, samimiyeti ve güzel ahlakı arıyor ve yeni film ya da dizilerde bulamıyor.
UNUTULMAZ KILAN KARAKTER VE YAPIMLAR
Amatör bir ruhla tiyatroda sahne alarak hayatımıza giren ve daha sonra Ertem Eğilmez’in farketmesi ile sinemaya da adım atan Ali Kemal Sunal, hafızalarda daha çok Hababam Sınıfı ve oynadığı karakterle hatırlanıyor. Ancak onu unutulmaz kılan bir değil birçok karakter ve yapım bulunmaktadır, işte onlardan bazıları Tatlı Dillim, Canım Kardeşim, Mavi Boncuk, Salako, Tosun Paşa, Kapıcılar Kralı, Çöpçüler Kralı, İbo ile Güllüşah, Yüz Numaralı Adam, Kibar Feyzo, Umudumuz Şaban, Bekçiler Kralı, Zübük, Üç Kağıtçı, Doktor Civanım, Kılıbık, En Büyük Şaban, Orta Direk Şaban, Atla Gel Şaban, Gurbetçi Şaban, Yoksul, Davacı, Garip, Yakışıklı, Kiracı, Uyanık Gazeteci, Öğretmen, Gülen Adam, Koltuk Belası, Propaganda’dır.
Yukarıda yıllara göre sıralanmış ve 7’den 70’e her insanın her dönemde izleyebildiği ve her defasında ilk kez izliyormuşçasına eğlendiği ve hüzünlendiği sadece birkaç filmi sıraladık. Tarihe not düşen bu filmlerin ardından bir soru gün geçtikçe artarak kendini iyiden iyiye hissettiriyor; Şimdiki filmler neden eskisi gibi unutulmaz değil?
ŞİMDİKİ FİLMLER NEDEN ESKİSİ GİBİ UNUTULMAZ DEĞİL?
Toplumsal hafıza ortak bir soru yöneltirken aranan cevabında soruda kendini barındırıyor olması yüksek bir ihtimal. Herkesin ortak değeri haline gelen Ali Kemal Sunal, aslında bir birey olmasına rağmen farklı karakterlerle birçok filmle hayatımızda yer aldı. Evet, birçok farklı film ve karakter olmasına rağmen onu unutulmaz kılan şeyde tam da burada kendini korudu. O, Ali Kemal Sunal’dı ve onu bireyden toplumsal değere götüren halkın hikayesi ve oynadığı karakterle halka yansıtması oldu. Hem hayatını halkın içinde sürdürdü hem de ortaya koyduğu emek halkın içinden hikayelerdi.
Bir samimiyetin ya da bir umudun yansıması olan Ali Kemal Sunal, yeri geldiğinde halkın en garibi, bekçisi, öğretmeni, babası olurken yeri geldiğinde zulme başkaldırıcı, kötü rol model yönetici ya da her şeye rağmen her şeyle mücadele ederken bile gülebilen bir insan oldu.
UNUTULANLARLA UNUTULMAZLAR ARASINDAKİ DETAY
Eskiye nazaran artık yapımlar daha hızlı ve daha geniş bir yelpazede yayımlanabiliyor. Gerek televizyonlar gerek sinema sektörü gerekse dijital platformlar. Yani geçtiğimiz yıllarda yılda üretilen film sayısı ile bugün yılda üretilen film sayısı arasında epey bir uçurum var.
Ancak bu uçurum aynı zamanda yapıtların halkla arasında da yer alıyor. Artık hiçbir film, Türkiye’de yaşayan herhangi bir ailenin derdini, mahallesinde ya da sokağında yaşanan hikayeyi neredeyse hiç ama hiç yansıtmıyor. Örneğin bu filmlerde gezmek, eğlenmek, yemek yemek her şey var ancak o evin geçiminin nasıl sağlandığı, bir babanın yaşam mücadelesi ya da annenin yaşama dair fedakarlığı bulunmuyor. Özetle, tüketen Türkiye toplumunun bir yansıması olarak filmlerimiz hikayemizi barındırmıyor ya da yansıttıkları hikayesizlik bizim bir hikayemizin kalmadığı veya görünmediğinin yansıması ya da harcama (tüketme) kültürsüzlüğümüz gibi filmlerimizde zamanla yarışarak ihtiraslar üzerine emekle tüketmeye ve tüketilmeye devam mı ediyor?
SAF, TEMİZ HİKAYELER
Saf bir karakterle Türkiye halkını yansıtan ve dramın yanı sıra çoğunluğu komedi olmak üzere 82 filmde rol alan Ali Kemal Sunal, 3 Temmuz 2000 tarihinde yeni bir hikaye için seyahat etmek üzere iken geçirdiği kalp krizi sonucu hayatını kaybetti. Kabri, Zincirlikuyu Mezarlığı’nda bulunmaktadır.
Mehmet Ali Kayacı