İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG), bugün kutlanan 20 Kasım Dünya Çocuk Hakları Günü'nde Çocuk İş Cinayetleri Raporu yayımladı. Çocuk işçi ölümlerinin detaylarının bildirildiği rapor ile çocukların yoksulluk, güvencesiz işçilik, şiddet ve iş cinayetleri ile başbaşa kaldığını aktaran İSİG, 'çocuk işçilik' kavramına daha çok dikkat çekilmesi gerektiğine vurgu yaptı. Sosyal Güvenlik Kurumu'nun (SGK) paylaştığı kayıtlarına göre, 2013-2021 yıllarını kapsayan 9 senede 102 çocuğun çalışırken hayatını kaybettiği, bu çocukların ise 3’ünün kız ve 99’unun erkek olduğu ortaya çıktı. Hayatını kaybeden çocukların 4’ünün 14 yaşında, 7’sinin 15 yaşında, 35’inin 16 yaşında ve 56’sının 17 yaşında olduğu belirtildi. Bu zaman diliminde toplam 12 bin 577 'iş kazası' sonucu ölüm gerçekleşti. İSİG Meclisi, bilgilerin güncel, kapsamlı ve gerçekleri yansıtmadığını belirtirken 2013–2022 zaman diliminde çocuk iş cinayetleri ile ilgili şu açıklamaları kaydetti: 10 YILDA EN AZ 616 ÇOCUK ÇALIŞIRKEN HAYATINI KAYBETTİ 2013 yılından bugüne geçen on yılda en az olarak 616 çocuk çalışırken hayatını kaybetti. Bu çocukların 96’sı kız 520’si erkek. Hayatını kaybeden çocukların; 4’ü 4 yaşında, 5’i 5 yaşında, 4’ü 6 yaşında, 5’i 7 yaşında, 12’si 8 yaşında, 12’si 9 yaşında, 24’ü 10 yaşında, 13’ü 11 yaşında, 32’si 12 yaşında, 39’u 13 yaşında, 61’i 14 yaşında, 87’si 15 yaşında, 123’ü 16 yaşında ve 195’i 17 yaşında. Bu zaman diliminde toplam 18 bin 683 'iş cinayeti' sonucu ölüm meydana geldi. İSİG Meclisi, yayımladığı raporda TÜİK verilerini de ekledi: TÜİK verilerine göre; Bir ekonomik faaliyette çalışan 5-17 yaş grubundaki çocuk sayısı 720 bin kişidir. Çalışan çocuklar arasında 5 yaşında çocuk gözlenmemiştir. Çalışan çocukların yüzde 79,7’sini 15-17 yaş grubundakiler oluştururken 14 yaş ve altında bu oran yüzde 20,3’tür. Çalışan çocukların yüzde 34,3’ü eğitime devam etmemiştir. Çalışan çocukların yüzde 30,8’i tarım, yüzde 23,7’si sanayi ve yüzde 45,5’i hizmet sektöründe yer almıştır. İşteki durumuna göre çalışan çocukların yüzde 63,3’ü ücretli veya yevmiyeli, yüzde 36,2’si ücretsiz aile işçisi, yüzde 0,5’i ise kendi hesabına olarak çalışmıştır.